- piantatore
- pian·ta·tó·res.m.1. BU chi pianta2. CO chi possiede una piantagione3. TS agr. non com. → piantatoio\DATA: 1Є metà XIV sec.ETIMO: lat. tardo plantatōre(m), v. anche piantare.NOTA GRAMMATICALE: femm. rar. piantatora.
Dizionario Italiano.